อ้ายฉิง เทพเซียนพลังมาร

อ้ายฉิง ผู้ที่เกิดมาพร้อมกับกลิ่นอายพลังมารชั้นสูง แต่ก็แฝงไปด้วยพลังเซียนที่แก่กล้าเช่นเดียวกันเนื่องจากเธอนั้นเป็นบุตรธิดาแห่งรัชทายาทเผ่าวิหคมาร และเทพธิดาผู้เป็นเซียนชั้นสูงแห่งเผ่าสวรรค์ เหตุการณ์ร้ายๆต่างๆที่ประดังประเดเข้ามานั้นทำให้เธอเสียผู้เป็นบิดาและมารดาไปในคราเดียวกันเมื่อเธอนั้นยังเป็นวัยเยาว์

บิดาของเธอได้มอบถ้ำหนิงเย่าให้เป็นที่อยู่ของเธอถ้ำที่ซึ่งมารมีฤทธิ์เดชเพียงใดก็ไม่สามารถย่างกรายเข้าไปได้ แม้เซียนชั้นสูงเพียงใดก็ไม่สามารถเข้าใกล้กับถ้ำแห่งนี้ได้เนื่องจากว่าหากมารตนใดคิดจะเข้าใกล้หรือบุกรุกถ้ำแห่งนี้จะสลายกลายเป็นผุยผงไปในทันทีด้วยคำสาปที่พ่อของเธอได้ร่ายเอาไว้ และหากเป็นเทพเซียนชั้นสูงแต่ชั้นใดพยายามที่จะทำร้ายเธอหรือพยายามเข้าใกล้ถ้ำแห่งนี้ก็จะทำให้พลังเซียนนั้นถูกกำจัดไปเสียสิ้นเปรียบดังมนุษย์ธรรมดา ถ้ำแห่งนี้สามารถยืดอายุทุกสิ่งที่อยู่ภายในถ้ำและสามารถเยียวยารักษาทุกสิ่งได้ ดังนั้นอาหารต่างๆที่พ่อของเธอได้เก็บเอาไว้ให้และสิ่งของอำนวยความสะดวกทั้งหลายที่เตรียมเอาไว้ให้เธอจึงพอให้เธอมีอายุได้ไปอีกหลายหมื่นปี ซ้ำยังมีสัตว์พาหนะที่เป็นมังกรดำผู้ซึ่งได้ฉายาว่าเป็นมังกรแห่งการทำลายล้างและเป็นเจ้าแห่งความชั่วร้ายทั้งปวงอาศัยอยู่ในถ้ำเดียวกันกับเธอนามว่า 

หลง ลู่หาน เพื่อคอยปกป้องคุ้มครองเธอให้ปลอดภัยจากผู้ไม่ประสงค์ดีทั้งปวง และเพื่อคอยอยู่เคียงข้างเธอให้ผ่านพ้นจากคำทำนายที่ว่าเธอจะเสียชีวิตลงด้วยน้ำมือของคนที่เธอรักในตอนอายุครบ7หมื่นปี และในทุกๆ1พันปีเขาจะกลายร่างเป็นมนุษย์ได้1ครั้ง

เย่หมิง องค์รัชทายาทแห่งเผ่าสวรรค์ ผู้ที่มีหน้าตาหล่อเหลา สติปัญญาดีเลิศ ดวงตาเฉียบคม และเป็นหนึ่งในเทพเซียนสวรรค์ชั้นสูงที่มีหน้าที่กำจัดหมู่มารและเขานั้นคือที่ 1 ของผู้ที่มีจิตใจเยือกเย็นและสามารถสังหารได้อย่างเลือดเย็นที่สุดโดยใช้ดาบคู่กายของเขาที่มีนามว่าเซียวเหมี่ยซึ่งมันสามารถใช้ตัดแก่นวิญญาณของหมู่มารและเทพเซียนทั้งหลายได้ในคราวเดียวกันและการที่เขาได้ลงดาบใส่ผู้ใดแล้วนั้นผู้ที่ได้รับพลังของมันไม่เพียงจะถึงแก่ชีวิตในทันทีแต่แม้กระทั่งวิญญาณก็จะแตกสลายไม่สามารถนำกลับมารวมได้ใหม่หรือไม่สามารถที่จะไปเกิดใหม่ได้นั่นเอง

เขาผู้ซึ่งมีแต่คนนับถือ หวาดกลัว และยำเกรงในคราเดียวกันแต่สำหรับด้านจิตใจของเขานั้นกลับเรื่องลือในเรื่องของความด้านชาแม้ว่าเผ่าสวรรค์กับเผ่ามารจะอยู่อย่างสันติมาหลายหมื่นปีแต่เขานั้นกลับไม่ได้สนใจในความสันตินี้ และประกาศตั้งตนเป็นปรปักษ์กับเผ่าวิหคมารจนกว่าจะสิ้นลมหายใจสุดท้าย 'เจอที่ไหนฆ่าที่นั่น'

เนื่องจากตนนั้นได้เสียพ่อแม่ไปทั้งที่ยังวัยเยาว์ด้วยฝีมือของมารชั้นสูงตนหนึ่ง ซึ่งเขาก็พยายามตามร่องรอยมันมาตลอดหลายหมื่นปี ดังนั้นทั้งเผ่ามารทั่วไปและเผ่าวิหคมาร ทั่วทั้งปฐพีจึงเกรงกลัวต่อเขา และแทบไม่มีมารตนใดกล้าออกมาจากเขตแดนของตนอีกเลย